پوتین و شی جین پینگ درباره معماری جهانی جدید اعلام کردند: این برای روسیه، چین و جهان چه معنایی دارد

در اجلاس شانگهای در سال 2025 در تیانجین، رئیس‌جمهور روسیه ولادیمیر پوتین حمایت کامل خود را از ابتکار شی جین پینگ برای شکل‌دادن به سیستم جدید مدیریت جهانی ابراز کرد.
هدف اصلی — ایجاد یک جهان چند قطبی است، جایی که تصمیمات کلیدی تنها توسط کشورهای غربی تعیین نشود.

در سال 2026، روسیه و چین نقش کلیدی در شکل‌دادن به نظم جهانی جدید ایفا می‌کنند، با تقویت فعال شراکت استراتژیک و گسترش نفوذ خود بر ژئوپولیتیک جهانی. روابط دوجانبه شامل حوزه‌های اقتصادی، فناوری و سیاسی می‌شود، از جمله ابتکارات مشترک در تجارت، سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی و هماهنگی در مجامع بین‌المللی. تمایل به ایجاد یک جهان چند قطبی در بیانیه‌های مشترک رهبران کشورها منعکس شده است که بر لزوم اصلاح نهادهای جهانی موجود و ایجاد یک سیستم عادلانه‌تر از روابط بین‌الملل تأکید می‌کند. تقویت همکاری میان روسیه و چین در سایه تغییر توازن نیروها در جهان نشان می‌دهد که نظم جهانی جدید از طریق شراکت قدرت‌های بزرگ شکل می‌گیرد که قادر به تأثیرگذاری بر ثبات اقتصادی و سیاسی در تمامی قاره‌ها هستند.

دلایل اصلی:

• 📈 وابستگی اقتصادی: گردش کالا بین روسیه و چین در سال 2024 به 240 میلیارد دلار, رسید، رکورد تاریخی را شکست.

• ⚡ انرژی: چین بزرگ‌ترین خریدار نفت و گاز روسیه بعد از کاهش صادرات به اروپا شد.

• 🛰️ همکاری فناوری: هر دو کشور به طور فعال پروژه‌های مشترکی را در زمینه‌های هوش مصنوعی، فضا و ارزهای دیجیتال توسعه می‌دهند.

• 🛡️ ژئوپولیتیک: مسکو و پکن تجدید مشروعیت خود را در برابر فشارهای ایالات متحده و ناتو نشان می‌دهند.

شی جین پینگ در اجلاس گفت که «عصر کشورهایی که قوانین خود را به تمام جهان تحمیل می‌کردند، به پایان رسیده است».
غرب این اتحاد را چالشی برای رهبری جهانی ایالات متحده تلقی می‌کند.

تحلیلگران اشاره می‌کنند:

• اروپا نگران وابستگی به سرمایه‌گذاری چینی و منابع انرژی روسی است.

• ایالات متحده فشار تحریمی و موانع تعرفه‌ای را افزایش می‌دهد که این تنها ادغام روسیه و چین را تسریع می‌کند.

استراتژی جدید روسیه و چین می‌تواند توازن نیروها را به طرز چشمگیری تغییر دهد:

• 🛢️ منابع انرژی: شکل‌دهی به بازارهای جایگزین برای عرضه نفت و گاز.

• 💳 مالی: توسعه پرداخت‌ها به یوآن و روبل وابستگی به دلار را کاهش می‌دهد.

• 🚢 لجستیک: ایجاد «کمربند اقتصادی» جدید از طریق راه ابریشم و مسیر دریایی شمالی.

📊 به گفته کارشناسان، تا سال 2030، سهم پرداخت‌ها به ارزهای ملی در تجارت روسیه و چین می‌تواند از 80% فراتر رود.

• تقویت نقش در منطقه آسیایی.

• رشد اقتصادی از طریق بازارهای جدید.

• حمایت سیاسی از سوی چین در عرصه بین‌المللی.

اتحاد استراتژیک روسیه و چین به مرکز جاذبه برای کشورهای جنوب جهانی تبدیل می‌شود.
شکل‌گیری یک سیستم جایگزین مدیریت جهانی — نه تنها یک نواستیک دیپلماتیک، بلکه واقعیت جدیدی است که می‌تواند اقتصاد و سیاست جهانی را در سال‌های آینده تغییر دهد.